Kendime Not!

Hayatta her zaman mutlu olmaya çalış. Başkalarının ne düşündüğü, ne söylediği umrunda olmasın. Sırf birileri kırılmasın, üzülmesin diye dikenli teller üzerinde yaşamaya çalışırsan hayatını, sen mahvolursun. Kimse de kalkıp "aferin" demez. Her yerine batan sivri dikenlerin yaralarıyla kalakalırsın ortada. Kendin için yap yaptığın her şeyi. Kendin için yaşa! Varsa bir de bir kaç candan sevdiğin için...

Ne olursa olsun yalnızca "kendi" hayatını yaşa. Kimsenin planı, projesi değilsin sen. Bireysin! Özgürsün başkasının özgürlüğünü kısıtlama eşiğine gelene kadar. İdeallerine sahip çık. Birkaç kendini bilmezin lafına bakıp kendini yetersiz görme. Unutma, insanlar her şeyi kendi görmek istedikleri gibi görürler. Onlar "Yapamazsın!" dedikçe "Ben yaparım!" diyeceksin. Onlar "Beceriksizsin!" dedikçe, sen "Yetenekliyim!" diyeceksin. Ama kibirlenmeden, üstün görmeden kendini kimseden...

İnsanlar çok konuşur. Ne yaparsan yap yaranamadığın birileri olur her zaman hayatta. İşlerine yaramıyorsa yaptığın iş, dünyanın en gereksiz uğraşındasındır. Dünya onların etrafında döner hep, aldırma sen. Duyma onları! Eğer içine siniyorsa yaptığın şey, hiçbir şey alıkoymasın seni yolundan. Bir işe başlamadan önce de vicdanına sor ama mutlaka, doğru mu yapıyorum diye. Onun sesini susturma sakın kalbinde. Yanılma! Kulağına çarpan gereksiz titreşimler değil senin ölçütün. Göğsüne vuran gümbürtü...

Zehir saçma etrafına aman ha! Yüzüne baktığında umut görsün insanlar, hayal kırıklığı değil. Çünkü üzüle üzüle izi kalıyor insanın yüzünde hüznün zamanla. Ağlaya ağlaya derin yollar çiziyor gözyaşları suratında. Göz altların kırışsın ama yaşanmışlıklarından değil, devamlı gülmekten...

Haklıyken özür dileme! Gülme yüzüne gülsünler diye. Kendine gel! Sen de insansın. Her şeye katlanmak, her söyleneni yutmak, her derde deva olmak için programlanmış bir robot değil! Bilirim çaresizliğini. Özünde sevilmek var insanın. İnsan ki ölür sevgisizlikten. İnan ki ölür... Ama n'olursun, sevilmek için sevme!

Deli rüzgarlar gibi es ama fırtına olma! Kendi içine düşsün tüm yıldırımların. Yakıp yıkma derin yangınlarında sevdiklerini de, kırıp geçme. Üzerine yıkılan yüklere kızıp bir depremle silkelenme. Belki de üstündeki binalara yalnız depremlerin nefreti. Ama öldürüyor onunla birlikte içindeki herkesi.

Senin sahip olmak için dünyaları feda edeceğin değerleri başkalarının elinin tersiyle ittiğini göreceksin. Bırak üzülme! Sevincini de doğru yaşa acını da...

Umarım güzel, mutlu, umutlu bir hayatın olur ve bu hayatta insanları olması gereken yere koyabilirsin. Umarım kendini bir yere, birine ait hissedebilirsin.

-Berkan SEZEN

30 Ocak 2017 (Tamamlanma Tarihi)